Im silniej nasz rozmówca odczuje, że rzeczywiście „gramy do wspólnej bramki” lub też „że jesteśmy swój człowiek” tym chętniej przystanie na naszą propozycję i tym większe prawdopodobieństwo uzyskania tej współpracy na której nam zależy. Staraj się więc wskazać, w których obszarach Twoja koncepcja, czy też propozycja jest w pełni zgodna z wizjami czy koncepcjami pozyskiwanej do współpracy osoby.
Główny argument to korzyści
Jaki jest ten kubek z herbatą? Może być kolorowy jak tęcza, która powoduje radość na twarzach wpatrujących się w nią osób, może dawać uczucie ciepła, jak ten piec, który w górskim schronisku wita zmarzniętych ale dumnie zmęczonych turystów, może też być glinianym naczyniem z duszą, w której zaklęte są dalekie dźwięki naszej wakacyjnej wędrówki po bezkresnych libijskich pustyniach. Co będzie najistotniejsze?
To co przemówi do konkretnego człowieka – to co będzie zbudowane z obrazów jego wspomnień, albo marzeń, to co przemówi do jego potrzeb i jego świata wartości. Dlatego właśnie ten wcześniejszy etap diagnozowania motywatorów był tak niesamowicie ważny i istotny. Co powinien zrobić nasz kierownik z powyższego przykładu?
Polecamy: Pozyskaj sojuszników w pracy
- po pierwsze - powinien przedstawić korzyści, jakie z MultiAnalizy Potrzeb szkoleniowych odniesie dyrektor finansowy (pewnie mógłby tutaj wskazać: zainwestowanie pieniędzy w późniejsze dobrze wybrane działania szkoleniowe, oszczędności związane z odrzuceniem nie istotnych i nie efektywnych działań czy też zwiększanie wartości poszczególnych pracowników kluczowych);
- po drugie – powinien przedstawić korzyści, jakie dzięki temu osiągnie cała organizacja – tzw. wskazanie celu wyższego (zwiększenie efektywności realizowanych działań, wzrost motywacji pracowników dzięki pełnemu dopasowaniu działań szkoleniowych do rzeczywistych potrzeb etc.);
- po trzecie – powinien wskazać również, jakie korzyści odniesie on sam – jeśli tego nie zrobi, dyrektor finansowy będzie zastanawiał się, jakie korzyści odniesie ten kierownik, i istnieje duże prawdopodobieństwo, że może wygenerować pomysły, które nie do końca będą prawdziwe (np. relacje z dostawcą rozwiązania, chęć przeprowadzenia procesu w wyniku, którego kierownik ten otrzyma za dużą ilość informacji o pracownikach etc.).
Wzbudzanie feedbacku
Ten etap jest jednym z najczęstszych błędów adeptów sztuki pozyskiwania współpracy. Ponieważ obawiamy się co powie druga strona, często pomijamy pytania o opinię rozmówcy na temat naszych planów. A przecież obawa ta jest całkowicie nieuzasadniona. Jeśli w naszym przykładzie dyrektor finansowy ma:
A. negatywną opinię dotyczącą naszej koncepcji, to przecież zdecydowanie lepiej poznać ją wcześniej, mieć czas na jej odpowiednie przedyskutowanie, móc poznać powody negatywnej opinii czy też przekonania. Poznanie tych powodów umożliwi bowiem powrót do wcześniejszego kroku – czyli do argumentowania przez pryzmat korzyści – tak aby odpowiednio przekonać go do naszej koncepcji;
B. pozytywną opinię – to tym bardziej należy się o niej dowiedzieć – nie ma bowiem nic bardziej nużącego jak przekonywanie dawno już przekonanych – i wierzcie Państwo – nużące bywa to dla obydwu stron.
A jeśli poprzez wzbudzenie feedbacku uzyskaliśmy definitywną odmowę – i pomimo naszych wysiłków i powrotów do wcześniejszych kroków nie udało się nam tej odmowy zmienić – to też wcześniej czy później usłyszelibyśmy ją – jak Państwo widzicie wzbudzenie feedbacku może przynieść jedynie pozytywne skutki.
Oczywiście na tym etapie istotne mogą okazać się umiejętności skutecznego zadawania pytań czy też znajomość presupozycji logicznych. Od sposobu postawienia danego pytania jak i jego konstrukcji zależy bardzo często odpowiedź naszego rozmówcy – czyli de facto informacja którą otrzymamy.
Nasz kierownik personalny mógłby więc na tym etapie zapytać dyrektora finansowego: Co w całym procesie Multianalizy potrzeb szkoleniowych podoba Ci się najbardziej? albo Jakie zauważasz korzyści z przeprowadzenia tego procesu?
Określenie oczekiwanych działań
Kiedy już rozwiałeś wszelkie obawy Twojego rozmówcy lub kiedy upewniłaś się, że pozyskiwana do współpracy osoba jest przekonana do Twojego rozwiązania - musisz zadziałać zdecydowanie i to zadziałać działaniami! A dokładniej wyznaczeniem tych działań zarówno dla siebie jak i dla Twojego rozmówcy.
Polecamy: Gdy pracownik wyznaje inne wartości niż organizacja
Jeśli nie wyznaczysz działań dla siebie – osoby, które będziesz próbował pozyskać do współpracy nie będą widziały Twojego osobistego zaangażowania - nie będą więc chciały wspierać Cię w nic nie robieniu. Dlatego dopiero po przedstawieniu własnych działań, które zobowiązujesz się zrealizować wskazujesz wyraźnie jakich działań, czy też jakiej pomocy oczekujesz od swojego rozmówcy.
Planowanie
Dzięki dobrym harmonogramom każdy z nas wie, co należy do jego zadań i obowiązków i w jakim terminie powinno być wykonane. Na tym etapie należy więc bardzo precyzyjnie i stanowczo naszkicować plan dalszych wspólnych już działań – i w ten oto sposób, od pomysłu w jednej głowie przeszliśmy do wspólnej realizacji zadań zmierzających do wcielenia tego pomysłu w życie. I na tym też polega sztuka pozyskiwania współpracy. W takim razie zobaczmy co szef HR mógłby zrobić w dwóch ostatnich krokach naszej procedury:
„W takim razie – rzekłby pewnie nasz dyrektor personalny uzyskawszy wstępną akceptację pomysłu – od jutra zajmę się wyłonieniem najlepszego dostawcy dla przeprowadzenia Multianalizy potrzeb szkoleniowych, przygotuję zapytania ofertowe i przeprowadzę selekcję natomiast Ciebie poproszę o sprawdzenie jak wygląda poziom realizacji budżetu HR w poszczególnych działach. W czwartek proponuję spotkanie na którym przedstawimy już sobie aktualne wyniki prac.”
Mam nadzieję, że dzięki moim podpowiedziom będzie nam łatwiej realizować nasze wspaniałe idee, doskonałe projekty, włączać zarówno pojedyncze osoby jak i całe grupy do wspólnej pracy przy wielu działaniach nie tylko z obszaru HR.
Adam Stolarzewicz, ekspert Centrum Szkoleń i Psychologii Biznesu Artykuł ukazał się DZIENNIK-u, Dodatek Praca